vrijdag 14 april 2023 om 18:07 door Rony

Donderdagavond 13 april is in New Orleans een memorabele avond geworden voor Lokeraar Johan De Grande. Hij kreeg de titel van ‘Ereburger van New Orleans’, ook de ‘Keys of the City’ genoemd in de volksmond, uit handen van Emanuel Knox (Afgevaardigde van de stad New Orleans) en Tim Laughlin, een goed bevriende klarinettist.

Laughlin, een goed bevriende klarinettist. De ceremonie vond plaats in The Palm Court Jazz Café, een van De Grande’s geliefkoosde plekken in New Orleans, waar iedere avond nog de echte traditionele jazz van New Orleans live gebracht wordt.

Hij verkreeg het ereburgerschap niet alleen omdat hij samen met zijn partner al vele jaren voor langere tijd naar New Orleans afreist maar vooral voor zijn inzet om de uitstraling van de stad en de cultuur te promoten. Zijn fotografie, die al geleid heeft tot meerdere tentoonstellingen in Lokeren en Brasov (Roemenië), heeft daarin ongetwijfeld een belangrijke rol gespeeld. Deze tentoonstellingen worden immers telkens in een breder kader geplaatst door een nevenactiviteit te organiseren, zoals een jazzconcert of een spreekbeurt over New Orleans. De muzikanten vragen ook dikwijls om zijn foto’s te mogen gebruiken voor promotionele doeleinden. In het verleden heeft hij ook al een benefiet georganiseerd voor een bevriende muzikant die na een orkaan zowat al zijn instrumenten was verloren en hij maakte ook deel uit van NOMA (New Orleans Music Aid) dat muzikanten uit New Orleans naar België haalde na de orkaan Katrina (2005).

De Grande: “Ik ben uiteraard zeer vereerd en trots met deze titel. Ereburger worden van New Orleans heeft toch wel een bijzondere betekenis. Het is bijna niet te geloven dat mijn inzet voor New Orleans opgemerkt en geapprecieerd wordt door de verantwoordelijken van de stad. New Orleans is werkelijk een ‘thuis’ geworden waar ik definitief zou kunnen blijven moest ik geen familie hebben. We hebben er vele vrienden gemaakt vooral onder de muzikanten maar ook onder de lokale bevolking. We hopen er nog vele jaren terug te kunnen komen. Het is immers altijd een beetje thuiskomen.”