dinsdag 24 maart 2015 om 18:15 door Michel

In 2008 en 2009 werd regelmatig een slechtvalk waargenomen op en rond de toren van de Sint-Laurentiuskerk in Lokeren.
Op initiatief van de Vogelwerkgroep Durmevallei, besliste het stadsbestuur van Lokeren om een nestkast te installeren in de top van de kerktoren. De nestkast is geïnstalleerd in de oostelijke kant van de toren (helemaal bovenaan in de koepel).
In het voorjaar van 2011 was het zover. De Slechtvalk kreeg een partner.
Het gelukkige koppel heeft toen genesteld maar het broedsel mislukte.
Het 2011 koppel: mannetje (kleurring "H9"): in 2011 geboren aan elektriciteitscentrale in Vilvoorde. Vrouwtje (kleurring "7OY"): in 2008 geboren in het Ruhrgebied in Duitsland.
Ondertussen is het H9 mannetje gestorven (eind 2011 gewond in vogelasiel binnengebracht), maar al snel kreeg het vrouwtje gezelschap van een nieuw mannetje.
Het 2012, 2013 (en wellicht ook 2014, 2015) koppel: nieuw mannetje. -vrouwtje (kleurring "7OY"): in 2008 geboren in het Ruhrgebied in Duitsland.
Infopunt Toerisme samen met de stedelijke adviesraad Toerisme installeerden een webcam en begin 2013 eveneens een platform voor de nestkast. Sinds april 2013 is de webcam online.
De Slechtvalk (Falco peregrinus) is één van de weinige roofvogels met een quasi wereldwijde verspreiding. De soort heeft zich aangepast aan alle soorten biotopen, van woestijn tot regenwoud, en broedt op rotswanden, gebouwen, bomen en zelfs op de grond. Er zijn in totaal 19 ondersoorten beschreven. De Slechtvalk werd in het verleden zowel aanbeden als verguisd. Ze was erg geliefd bij valkeniers omwille van haar efficiënte en spectaculaire jacht. Door duivenliefhebbers en jachtwachters werd ze dan weer verdelgd omwille van de vermeende impact als predator. Ondertussen weten we dat de Slechtvalk in België een gevarieerd menu heeft en net zoals andere roofvogels een belangrijke rol speelt als natuurlijke predator in een ecosysteem. Daarenboven werd de soort decennia lang belaagd door eierenverzamelaars. Sterker nog dan alle voorgaande invloeden, was de negatieve impact van de naoorlogse persistente pesticiden (o.a. DDT). Op minder dan 20 jaar tijd brachten die de soort tegen 1970 op de rand van uitsterven in Europa en Noord-Amerika. Na een geleidelijke toename in de jaren ’80, is de populatie nu terug hersteld of zelfs gestegen in vergelijking met de jaren ‘50. In Vlaanderen werd het laatste broedgeval genoteerd in 1958. Pas in 1995 was er opnieuw een koppel aanwezig. Na een geleidelijke toename tot 10 koppels in 2001, was er een spectaculaire toename tot 60 koppels in 2011. In 2013 waren er 69 koppels aanwezig in Vlaanderen, waarvan 41 koppels ook succesvol tot broeden kwamen. De meerderheid van de koppels - zeker in Vlaanderen - heeft een nest (natuurlijk of nestbak) op een schouw en/of hoog gebouw.
Het menu van de slechtvalk in Vlaanderen varieert nogal naargelang de plaats en provincie waar het nest zich bevindt maar het is duidelijk dat stadsduiven de belangrijkste prooi zijn. De meeste stads- en gemeentebesturen zien de slechtvalk dus graag komen als natuurlijke predator van de stadsduiven.


voor webcam klik hier